Karanfil ağacı, her daim yeşildir ve Endonezya’nın küçük volkanik adalarında doğal olarak yetişir. Çin’de ve Akdeniz’de de çok uzun zamanlardan beri bilinmektedir ve bir zmanlar Çin’de imparator ile konuşmadan önce bir tane çiğnenmesi zorunluymuş. Orta çağ döneminde Avrupa’ya gelmiştir ve o dönemde oldukça pahalıdır. Başlangıçta, tıpkı tarçın ve muskat gibi, sadece Portekizli ve Alman tüccarlar tarafından, nereden getirildiği gizlenerek ticareti yapılmıştır. Enerjetik olarak, dişte, ağızda ve boğaz çakrasındaki enerjilerin serbest kalmasını sağlar.

Aromaterapik bakış açısıyla Karanfil’in Karakteristiği;

%85’e yakın oranda öjenol (fenolik yapılı bir bileşen) içerir. %10 oranında da öjenol asetat mevcuttur.

Açık sarıdan, sarıya değişen renklerde, güçlü baharatımsı kokusuyla karaterizedir.

Uçucu yağlar içinde, en güçlü antimikrobiyal etki yapanıdır, ancak uzun süreli kullanıma uygun değildir. Dozlamanın doğru yapılması ve gebelerde, 2 yaş altındaki çocuklarda kullanılmaması gerekmektedir.

Parfümeride, sıcak ve bahatsı kokusu nedeniyle tercih edilir.